Carpenter Erik..
Door: Erik
Blijf op de hoogte en volg Erik en Elize
25 November 2012 | Oeganda, Mukono
We hebben al een paar keer te horen gekregen wat Erik zoal niet doet, dus ik zal het even toelichten!! Ze hebben me gevraagd of ik samen met een timmerman wat dingen wil gaan repareren. Het is vaak wel makkelijk om dat samen te doen, want anders kom je vaak net een handje tekort. Vraag dat maar aan de nederlandse timmerman, die moet namelijk i.v.m de crisis ook nogal eens alleen op pad, maar daar heb ik geen last van :). Want Onesimus helpt een handje, en weet ook het gereedschap te vinden dat is dus ideaal.
Wat maken we dan zoal? Op het moment zijn we bezig om de eettafels wat op te knappen,dat zijn er nogal wat! De randen waren er namelijk af gevallen en het blad is spaanplaat dus als dat nat word groeit het en wordt het dikker. Dus we zijn daar nu hardhouten latjes tegenaan aan het lijmen, en gaten vullen we met houtlijm en zaagsel, goede plamuur is hier namelijk niet te vinden!! (Al hoewel ik het merk albestine al wel ben tegen gekomen). Daarnaast moet er naar de poten gekeken worden, want er zijn wat doppen onderuit waardoor het metaal op de vloer staat en alles weg roest. Tussen dit alles door repareer ik nog een paar gardes, bankjes, en probeer ik een weegschaal te maken wat nog niet gelukt is maar goed dat komt nog wel.
Onesimus werkt van 08:00 tot 18:00 en op zaterdag stopt hij 2 uurtjes eerder,net als vroeger in Nederland. Behoorlijk aanpezen dus.. maar om dat te compenseren doet hij het tamelijk rustig aan en met die warmte he ;) Daarentegen liggen de lonen hier ook erg laag.
Verder vinden de jongens van het kinderhuis het ook erg leuk om mee te gaan vissen in de visvijvers. Ze hebben hier namelijk een stuk of 8 vijvers wat het aardig doet, er zit Talapia vis in een soort baars. En in 1 vijver zit catvis ook wel meerval genoemd. De farmer van Noah's ark heeft er 1 gevangen van een 40 cm, maar er schijnen nog grotere jongens in te zitten. Het was trouwens niet de bedoeling om de kleintjes te slachten en op te eten met de jongens, maar ja dat hoor je soms achteraf. V
erder is het altijd leuk om een balletje te trappen of slaan, al valt dat niet altijd mee met 28 graden en een koperkleurig grondveldje maar ik mag nog steeds mee doen!
Zondag om 9 uur beginnen de zondagschool kids met wat zingen, en liedjes oefenen voor de kerst. Daarna worden ze over 4 klasjes verdeeld en mogen ze naar een Bijbel verhaal luisteren,vervolgens maken ze een puzzel of kleurplaat, en wij helpen een beetje, en doen gewoon lekker mee!
Om 14 uur begint er dan een kerkdienst in de hut bij Piet,waar soms een nieuw kind word voorgesteld/opgedragen. In de tijd dat wij er nu zitten zijn er 3 nieuwe kinderen gevonden. Arno (vernoemd naar onze buurman) is langs de kant van de weg gevonden,Ramona is uit een pitlaterine (riool) gevist waarna ze eerst een week in het ziekenhuis heeft gelegen. En Gabrielle haar moeder is tijdens de bevalling overleden dus die blijft hier 2 jaar logeren, maar daarna gaat ze weer naar haar vader. Het is echt mooi om te zien hoe dit kindjewordt verwelkomt in de grote familie, en dat het toch nog leeft en goed terecht gekomen is. Zondagavond is het altijd feest (voor de kinderen, maar ook voor ons) want dan eten we friet met een worstje, erg lekker !
We hebben hier een prachtige bbq gevonden zodat we s'avonds samen met de andere vrijwilligers, wat extra vleesjes kunnen eten, dat is hier niet verkeerd! En het weer zit meestal ook wel mee dus daar hoeven we niet op te letten :) !!
Elize heeft ondertussen ook haar verjaardag gevierd, er hingen warempel slingers en balonnen voor ons huisje. En ik heb een heerlijke verjaardagstaart gekocht, ziet er prachtig uit! Maar onze buurman zei boor er maar een gat in en hang hem aan de muur, zo hard als die zijn. Gelukkig vond het hospital personeel hem heerlijk, en ik vond het ook best meevallen. Elize heeft er een kersverse moeder mee verast, want ze heeft namelijk haar eerste bevalling mee gemaakt!!
Ik (Elize) ben nu al weer twee weken aan het werk in de kliniek erg leuk. Deze week heb ik mee geassisteerd bij een bevalling. De eerste keer voor mij inderdaad! Dat was echt heel bijzonder! Ik kreeg een prachtig mooi rose babytje in mijn handen, met de vraag of ik de navelstreng wilde doorknippen. Daarna heb ik de controles gedaan, gewoon volgens de ABC- methode, en het gewicht. Gelukkig was het een gezond babytje, anders heb je hier toch erg weinig middelen om zo'n baby op te vangen. Gisteravond ben ik met spoed met de ambulance een vrouw naar het ziekenhuis wezen brengen, want zij moest een keizersnede krijgen. Toen ze haar bij het 1e ziekenhuis brachten, belde zo ons na een uur op dat er toch geen dokter beschikbaar was. Dus we moesten zelf op zoek naar een ander ziekenhuis. Dus met een bevallende vrouw, over hobbelige wegen met 120 km per uur naar het volgende ziekenhuis. Wat ik daar zag was echt heftig! De gangen lagen vol met zwangere vrouwen tot ze aan de beurt waren om geholpen te worden. De vrouw die wij brachten mochten we bij 5 andere bevallende vrouwen (of vrouwen die wachten op een keizersnede wachtte) neerleggen. Geen enkele privacy of gordijn!Daarbij kwam dat het de vraag was of de baby van de vrouw die wij brachten nog wel leefden. We hoorden geen harttonen, en een CTG of iets dergelijks hebben ze hier niet. Ik heb nog niet gehoord hoe het is afgelopen, want wij moesten weer terug naar de kliniek. Maar dan besef je wel dat je in Nederland het heel wat beter hebt, als je zwanger bent en medische hulp nodig hebt!!
Wat maken we dan zoal? Op het moment zijn we bezig om de eettafels wat op te knappen,dat zijn er nogal wat! De randen waren er namelijk af gevallen en het blad is spaanplaat dus als dat nat word groeit het en wordt het dikker. Dus we zijn daar nu hardhouten latjes tegenaan aan het lijmen, en gaten vullen we met houtlijm en zaagsel, goede plamuur is hier namelijk niet te vinden!! (Al hoewel ik het merk albestine al wel ben tegen gekomen). Daarnaast moet er naar de poten gekeken worden, want er zijn wat doppen onderuit waardoor het metaal op de vloer staat en alles weg roest. Tussen dit alles door repareer ik nog een paar gardes, bankjes, en probeer ik een weegschaal te maken wat nog niet gelukt is maar goed dat komt nog wel.
Onesimus werkt van 08:00 tot 18:00 en op zaterdag stopt hij 2 uurtjes eerder,net als vroeger in Nederland. Behoorlijk aanpezen dus.. maar om dat te compenseren doet hij het tamelijk rustig aan en met die warmte he ;) Daarentegen liggen de lonen hier ook erg laag.
Verder vinden de jongens van het kinderhuis het ook erg leuk om mee te gaan vissen in de visvijvers. Ze hebben hier namelijk een stuk of 8 vijvers wat het aardig doet, er zit Talapia vis in een soort baars. En in 1 vijver zit catvis ook wel meerval genoemd. De farmer van Noah's ark heeft er 1 gevangen van een 40 cm, maar er schijnen nog grotere jongens in te zitten. Het was trouwens niet de bedoeling om de kleintjes te slachten en op te eten met de jongens, maar ja dat hoor je soms achteraf. V
erder is het altijd leuk om een balletje te trappen of slaan, al valt dat niet altijd mee met 28 graden en een koperkleurig grondveldje maar ik mag nog steeds mee doen!
Zondag om 9 uur beginnen de zondagschool kids met wat zingen, en liedjes oefenen voor de kerst. Daarna worden ze over 4 klasjes verdeeld en mogen ze naar een Bijbel verhaal luisteren,vervolgens maken ze een puzzel of kleurplaat, en wij helpen een beetje, en doen gewoon lekker mee!
Om 14 uur begint er dan een kerkdienst in de hut bij Piet,waar soms een nieuw kind word voorgesteld/opgedragen. In de tijd dat wij er nu zitten zijn er 3 nieuwe kinderen gevonden. Arno (vernoemd naar onze buurman) is langs de kant van de weg gevonden,Ramona is uit een pitlaterine (riool) gevist waarna ze eerst een week in het ziekenhuis heeft gelegen. En Gabrielle haar moeder is tijdens de bevalling overleden dus die blijft hier 2 jaar logeren, maar daarna gaat ze weer naar haar vader. Het is echt mooi om te zien hoe dit kindjewordt verwelkomt in de grote familie, en dat het toch nog leeft en goed terecht gekomen is. Zondagavond is het altijd feest (voor de kinderen, maar ook voor ons) want dan eten we friet met een worstje, erg lekker !
We hebben hier een prachtige bbq gevonden zodat we s'avonds samen met de andere vrijwilligers, wat extra vleesjes kunnen eten, dat is hier niet verkeerd! En het weer zit meestal ook wel mee dus daar hoeven we niet op te letten :) !!
Elize heeft ondertussen ook haar verjaardag gevierd, er hingen warempel slingers en balonnen voor ons huisje. En ik heb een heerlijke verjaardagstaart gekocht, ziet er prachtig uit! Maar onze buurman zei boor er maar een gat in en hang hem aan de muur, zo hard als die zijn. Gelukkig vond het hospital personeel hem heerlijk, en ik vond het ook best meevallen. Elize heeft er een kersverse moeder mee verast, want ze heeft namelijk haar eerste bevalling mee gemaakt!!
Ik (Elize) ben nu al weer twee weken aan het werk in de kliniek erg leuk. Deze week heb ik mee geassisteerd bij een bevalling. De eerste keer voor mij inderdaad! Dat was echt heel bijzonder! Ik kreeg een prachtig mooi rose babytje in mijn handen, met de vraag of ik de navelstreng wilde doorknippen. Daarna heb ik de controles gedaan, gewoon volgens de ABC- methode, en het gewicht. Gelukkig was het een gezond babytje, anders heb je hier toch erg weinig middelen om zo'n baby op te vangen. Gisteravond ben ik met spoed met de ambulance een vrouw naar het ziekenhuis wezen brengen, want zij moest een keizersnede krijgen. Toen ze haar bij het 1e ziekenhuis brachten, belde zo ons na een uur op dat er toch geen dokter beschikbaar was. Dus we moesten zelf op zoek naar een ander ziekenhuis. Dus met een bevallende vrouw, over hobbelige wegen met 120 km per uur naar het volgende ziekenhuis. Wat ik daar zag was echt heftig! De gangen lagen vol met zwangere vrouwen tot ze aan de beurt waren om geholpen te worden. De vrouw die wij brachten mochten we bij 5 andere bevallende vrouwen (of vrouwen die wachten op een keizersnede wachtte) neerleggen. Geen enkele privacy of gordijn!Daarbij kwam dat het de vraag was of de baby van de vrouw die wij brachten nog wel leefden. We hoorden geen harttonen, en een CTG of iets dergelijks hebben ze hier niet. Ik heb nog niet gehoord hoe het is afgelopen, want wij moesten weer terug naar de kliniek. Maar dan besef je wel dat je in Nederland het heel wat beter hebt, als je zwanger bent en medische hulp nodig hebt!!
-
25 November 2012 - 21:11
Erik En Marianne:
indrukwekkend verhaal. fijn dat er gezellige dingen zijn met elkaar zoals de barbeque
erik
zal je aan het hart zijn gegaan, Elize. sterkte met verwerken dat je de moeder moest achterlaten in zo'n toestand.
En sluit me bij erik aan dat ik blij ben dat jullie dit samen kunnen meemaken. Veel steun aan elkaar en aan andere vrijwilligers. en super hoeveel moois jullie daar zien.
liefs mariannae. -
25 November 2012 - 21:20
Juriaan En Agnes:
Ha Erik en Elize,
wat ontzettend gaaf om jullie verhalen te lezen. Elize van harte nog met je verjaardag.
We wensen jullie nog een fijne tijd toe, Gods Zegen bij alles wat jullie daar doen.
Doe Jan en Gerda de groeten van ons, vandaag zijn we nog bij hun dochter Martanja (en gezin) geweest.
De kinderen missen jullie aanwezigheid wel hoor.
groeten Juriaan, Agnes, Jonathan, Boaz en Talitha -
25 November 2012 - 21:20
Juriaan En Agnes:
Ha Erik en Elize,
wat ontzettend gaaf om jullie verhalen te lezen. Elize van harte nog met je verjaardag.
We wensen jullie nog een fijne tijd toe, Gods Zegen bij alles wat jullie daar doen.
Doe Jan en Gerda de groeten van ons, vandaag zijn we nog bij hun dochter Martanja (en gezin) geweest.
De kinderen missen jullie aanwezigheid wel hoor.
groeten Juriaan, Agnes, Jonathan, Boaz en Talitha -
26 November 2012 - 14:19
Diny Van Den Berg:
Hallo Erik en Elize,
Prachtig om jullie verhalen te lezen. Helaas hadden wij door omstandigheden jullie geen gedag kunnen zeggen. Heel veel sterkte met dit mooie werk, waarmee jullie heel veel voor de verre naaste kunnen betekenen. Gods zegen toegewenst, en hart.groeten,
Jan en Diny vd.Berg -
26 November 2012 - 22:17
Familie Mans:
Ha Erik en Elize,
Jullie zijn wel echt goed bezig daar, en volgens mij helemaal in je element.
Veel succes en Gods zegen toegewenst!
Groetjes Familie Mans -
27 November 2012 - 13:59
Nico D:
Mooie verhalen én foto's allemaal (en helaas ook minder mooie).
Genoeg te doen en mee te maken zo te zien. Fijn om daar wat van op deze blog te lezen.
Erik: wat zijn jouw werktijden dan? ..;)
Succes nog verder!
groeten,
Nico
-
27 November 2012 - 17:00
Janneke:
Hoi Elize en Erik,
Wat leuk om jullie verhalen te lezen..wat indrukwekkend wat jullie allemaal meemaken.
Elize nog gefeliciteerd met je verjaardag!
groetjes,
Janneke (seh) -
27 November 2012 - 20:56
Jan Versluis:
Hoi Erik en Elize, mooie verhalen jullie beleven weer andere dingen dan wij. Erik bedankt voor het maken van de gardes, er ligt er nog een op je te wachten. Ik hoop dat de weegschaal ook nog lukt want we kunnen eigenlijk niet zonder. Groetjes en tot morgen. -
28 November 2012 - 11:16
Dries En Henny:
Wat geweldig jullie reisverslagen prachtig om te lezen.Die warmte lijkt me wel erg, maak je vooral niet te druk.Het is fijn om te horen dat jullie het naar de zin hebben, het is ook heel mooi werk wat jullie doen.Heel veel kracht en bovenal Gods nabijheid toegewest.
Dries en Henny uit de korenstraat -
30 November 2012 - 12:05
Arie En Ellie Vos:
Hoi neef en nicht, echt mooi om jullie een beetje te kunnen volgen. Krijg je af en toe geen kriebels bij al wat wij "vanzelfsprekend"hebben en daar ontbreekt?
Elize van harte gefeliciteerd met je verjaardag 26 Jaar! Fijn dat ze de boel zo mooi versierd hadden.
Ik moest aan jullie denken toen ik psalm 23 las De Heere is mijn herder mij ontbreekt niets dat is hier wel makkelijk gezegd maar als ik bij jullie een kijkje neem??? Dan toch als God mijn God maar bij mij is.
groetjes en liefs van ons -
30 November 2012 - 22:37
Jan En Wieke:
He afrikanen!
Foto's en je verslag laten goed zien dat jullie een geweldige tijd hebben. Geniet ervan!
groet uit Hèl -
01 December 2012 - 19:11
Corry Vos:
Hallo, Jullie kennen mij niet,Diane:s oma ,Colegavrijwilligster van je moeder. Ik vind dit zo leuk jullie belevenissen te volgen,Zo heb ik ook een geadopteerd meisje uit Sri Lanka op haar reis gevolgd,leuk maar ook wel spannend.Mooi werk , maar ook best wel heftig.:k hoop nog vele verslagjes van jullie te lezen.Het ga jullie goed :tAllerbeste toegewenst corry vos -
27 December 2012 - 21:30
T.Martha:
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag, Elize. Zo'n verjaardag beleef je niet weer!!!!!
Hartelijke groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
