Carpenter Erik..

We hebben al een paar keer te horen gekregen wat Erik zoal niet doet, dus ik zal het even toelichten!! Ze hebben me gevraagd of ik samen met een timmerman wat dingen wil gaan repareren. Het is vaak wel makkelijk om dat samen te doen, want anders kom je vaak net een handje tekort. Vraag dat maar aan de nederlandse timmerman, die moet namelijk i.v.m de crisis ook nogal eens alleen op pad, maar daar heb ik geen last van :). Want Onesimus helpt een handje, en weet ook het gereedschap te vinden dat is dus ideaal.
Wat maken we dan zoal? Op het moment zijn we bezig om de eettafels wat op te knappen,dat zijn er nogal wat! De randen waren er namelijk af gevallen en het blad is spaanplaat dus als dat nat word groeit het en wordt het dikker. Dus we zijn daar nu hardhouten latjes tegenaan aan het lijmen, en gaten vullen we met houtlijm en zaagsel, goede plamuur is hier namelijk niet te vinden!! (Al hoewel ik het merk albestine al wel ben tegen gekomen). Daarnaast moet er naar de poten gekeken worden, want er zijn wat doppen onderuit waardoor het metaal op de vloer staat en alles weg roest. Tussen dit alles door repareer ik nog een paar gardes, bankjes, en probeer ik een weegschaal te maken wat nog niet gelukt is maar goed dat komt nog wel.
Onesimus werkt van 08:00 tot 18:00 en op zaterdag stopt hij 2 uurtjes eerder,net als vroeger in Nederland. Behoorlijk aanpezen dus.. maar om dat te compenseren doet hij het tamelijk rustig aan en met die warmte he ;) Daarentegen liggen de lonen hier ook erg laag.

Verder vinden de jongens van het kinderhuis het ook erg leuk om mee te gaan vissen in de visvijvers. Ze hebben hier namelijk een stuk of 8 vijvers wat het aardig doet, er zit Talapia vis in een soort baars. En in 1 vijver zit catvis ook wel meerval genoemd. De farmer van Noah's ark heeft er 1 gevangen van een 40 cm, maar er schijnen nog grotere jongens in te zitten. Het was trouwens niet de bedoeling om de kleintjes te slachten en op te eten met de jongens, maar ja dat hoor je soms achteraf. V
erder is het altijd leuk om een balletje te trappen of slaan, al valt dat niet altijd mee met 28 graden en een koperkleurig grondveldje maar ik mag nog steeds mee doen!

Zondag om 9 uur beginnen de zondagschool kids met wat zingen, en liedjes oefenen voor de kerst. Daarna worden ze over 4 klasjes verdeeld en mogen ze naar een Bijbel verhaal luisteren,vervolgens maken ze een puzzel of kleurplaat, en wij helpen een beetje, en doen gewoon lekker mee!
Om 14 uur begint er dan een kerkdienst in de hut bij Piet,waar soms een nieuw kind word voorgesteld/opgedragen. In de tijd dat wij er nu zitten zijn er 3 nieuwe kinderen gevonden. Arno (vernoemd naar onze buurman) is langs de kant van de weg gevonden,Ramona is uit een pitlaterine (riool) gevist waarna ze eerst een week in het ziekenhuis heeft gelegen. En Gabrielle haar moeder is tijdens de bevalling overleden dus die blijft hier 2 jaar logeren, maar daarna gaat ze weer naar haar vader. Het is echt mooi om te zien hoe dit kindjewordt verwelkomt in de grote familie, en dat het toch nog leeft en goed terecht gekomen is. Zondagavond is het altijd feest (voor de kinderen, maar ook voor ons) want dan eten we friet met een worstje, erg lekker !

We hebben hier een prachtige bbq gevonden zodat we s'avonds samen met de andere vrijwilligers, wat extra vleesjes kunnen eten, dat is hier niet verkeerd! En het weer zit meestal ook wel mee dus daar hoeven we niet op te letten :) !!

Elize heeft ondertussen ook haar verjaardag gevierd, er hingen warempel slingers en balonnen voor ons huisje. En ik heb een heerlijke verjaardagstaart gekocht, ziet er prachtig uit! Maar onze buurman zei boor er maar een gat in en hang hem aan de muur, zo hard als die zijn. Gelukkig vond het hospital personeel hem heerlijk, en ik vond het ook best meevallen. Elize heeft er een kersverse moeder mee verast, want ze heeft namelijk haar eerste bevalling mee gemaakt!!

Ik (Elize) ben nu al weer twee weken aan het werk in de kliniek erg leuk. Deze week heb ik mee geassisteerd bij een bevalling. De eerste keer voor mij inderdaad! Dat was echt heel bijzonder! Ik kreeg een prachtig mooi rose babytje in mijn handen, met de vraag of ik de navelstreng wilde doorknippen. Daarna heb ik de controles gedaan, gewoon volgens de ABC- methode, en het gewicht. Gelukkig was het een gezond babytje, anders heb je hier toch erg weinig middelen om zo'n baby op te vangen. Gisteravond ben ik met spoed met de ambulance een vrouw naar het ziekenhuis wezen brengen, want zij moest een keizersnede krijgen. Toen ze haar bij het 1e ziekenhuis brachten, belde zo ons na een uur op dat er toch geen dokter beschikbaar was. Dus we moesten zelf op zoek naar een ander ziekenhuis. Dus met een bevallende vrouw, over hobbelige wegen met 120 km per uur naar het volgende ziekenhuis. Wat ik daar zag was echt heftig! De gangen lagen vol met zwangere vrouwen tot ze aan de beurt waren om geholpen te worden. De vrouw die wij brachten mochten we bij 5 andere bevallende vrouwen (of vrouwen die wachten op een keizersnede wachtte) neerleggen. Geen enkele privacy of gordijn!Daarbij kwam dat het de vraag was of de baby van de vrouw die wij brachten nog wel leefden. We hoorden geen harttonen, en een CTG of iets dergelijks hebben ze hier niet. Ik heb nog niet gehoord hoe het is afgelopen, want wij moesten weer terug naar de kliniek. Maar dan besef je wel dat je in Nederland het heel wat beter hebt, als je zwanger bent en medische hulp nodig hebt!!