first weeks..

hoe is het daar? Wordt het al echt koud en winters? Hier begint de regentijd af te lopen en wordt het dus steeds warmer. Volgens de Ugandezen wordt het echt nog wel veel heter, dus zijn we blij dat we langzaam aan de warmte wennen.

Het gaat goed met ons, het is in het begin echt je weg vinden in deze cultuur en op het project. Nu we allebei lekker aan het werk zijn beginnen we echt te wennen. En ook leren we de mensen nu echt kennen door met ze samen te werken. Het is echt een klein dorp Noah's ark, het bestaat uit een hoofdgebouw waar de baby's, peuters, en schoolkinderen wonen en slapen. Daarnaast heb je de familieunits hier wonen 8 meiden of jongens van 8- 15 jaar, zij hebben een auntie die voor hen zorgt. Er is een kleuterschool, lagere school en een middelbare school met praktijkonderwijs. Een boerderij, waarbij de kinderen les krijgen in het onderhouden en verzorgen van beesten en landerijen. Er is een wasserij, waar elke dag ontzettend hard wordt geboend op alle vieze kleding. De kerk is al bijna klaar, maar nog niet in gebruik. De kerk wordt nog gehouden in een hut in Piet en Pieta's (de oprichters van het project) tuin.Een hele belevenis om zo'n dienst bij te wonen veel zingen en muziek, wel mooi dat iedereen daar zit waar je door de weeks mee samenwerkt. God is overal en ook zeker hier!

We zijn vorige week zaterdag een dagje weggeweest naar Jinja. We zijn gewoon met het lokale vervoer gegaan een echt belevenis. Je kunt prima met 22 mensen in een 15 persoonsbusje :) echt lachen. De bus bleef maar stoppen en mensen inladen.. In Jinja zijn we naar de Nijl gegaan. Bij deze stad ontspringt de Nijl vanaf het Victoriameer. We hebben een kort boottochtje gemaakt op de Nijl, echt prachtig!! Super mooie natuur.. We hebben daar nog lekker op een terrasje gezeten met uitzicht op de Nijl, genieten wat een prachtig land.

Ik ben nu vollop aan het werken in de kliniek en dit is wennen moet ik zeggen. Het gaat er uiteraard anders aan toe als in Nederland maar iedereen is echt super vriendelijk en bereid je dingen te leren. Ik werk in een team van 1 dokter, 2 verpleegkundigen, 2 verloskundigen en 1 laboratoriumonderzoeker. Zij zijn hier 24 uur per dag, 7 dagen per week op Noah's ark. En ook al zijn ze vrij ze komen gewoon als er hulp nodig is, ze moeten echt wel hard werken. Ik help op de spitsuren tussen 8- 18.00 mee. Ik kreeg gelijk de eerste dagen al een hoop verantwoordelijkheid, ze denken ook echt dat je als blanke meer weet en vertrouwen je dan ook alles toe. We hebben door het lang uitlopende regenseizoen echt veel te maken met kinderen en volwassen met malaria. Mensen wachten langer om naar een ziekenhuis te gaan omdat ze het zelf moeten betalen, waardoor je echt heel ernstig zieke kinderen en volwassenen binnen krijgt. Echt wel heel schrijnend om te zien dat je in NL gewoon naar een ziekenhuis komt, gratis. Er zijn hier ook mensen die het echt niet kunnen betalen, die belanden in een ziekenhuis van de regering. Dat schijnt zo slecht te zijn dat mensen echt overlijden zonder dat dit nodig is, ik hoop daar nog wel een keer een kijkje te nemen om het echt te zien. Ik heb door de vele zieke kids wel heel snel infusen leren prikken bij baby's en dat is echt niet makkelijk. Ten eerste omdat de kinderen donker zijn :) , maar ook omdat ze vaak erg ziek zijn en uitgedroogt. Zo leer ik dingen van de oegandese verpleegkundigen, maar binnenkort ga ik hen lesgeven. Ze willen dan iets meer weten over hoe om te gaan met acute situaties zoals reanimaties bij volwassen en kinderen. Ik vind dat zeker leuk om te doen, maar ook wel spannend want het engels spreken is nog best pittig. Het werk is erg afwisselend gisteren zou de inspectie komen en dat wisten we die middag daarvoor pas. Dus iedereen kreeg een schrobber + dweil in de kliniek en daar gingen we met het hele team poetsen. Ook Erik was aan het schrobben gezet, boven en onder de patienten langs, echt super maf. En ondertussen werden er ook hier en daar infusen geprikt en medicatie gespoten. Om 20.30 's avonds waren we dan uiteindelijk klaar en zag alles er spik en span uit.

Vanmiddag zijn we met z'n drieën Erik, Elske ( andere NL vrijwilliger) naar Mukono geweest om te gaan zwemmen. Lekker op de brommer, eerst onderhandelen over de prijs, speciaal voor ons een muzungu's (blanken)prijs. Er werd ons verteld dat daar een zwembad was bij een hotel. Nu ja dat was er inderdaad, en laten we nou de enige bezoekers van het zwembad zijn. Dus voor de ogen van +/- 10 afrikanen zijn we toen toch maar even gaan zwemmen, want we hadden al betaald. Maar heel gemakkelijk voelde dat nu ook weer niet, zeker niet toen er een heleboel afrikanen om het zwembad kwamen zitten om daar een hapje te eten. We waren een echt bezienswaardigheid, we zijn toen maar snel vertrokken en hebben een hapje gegeten in een 'restaurantje' in mukono. Dat was niet echt een daverend succes want het eten was niet heel lekker, het vet droop er vanaf. We hebben op de terug weg vlakbij Noah's ark nog een rolleggs (= pannekoek; met ei, tomaat en ui) gegeten, die zijn echt heerlijk. Het was een echt dagje Afrika, we hebben echt genoten en gelachen.