first weeks..
Door: Elize
Blijf op de hoogte en volg Erik en Elize
18 November 2012 | Oeganda, Mukono
hoe is het daar? Wordt het al echt koud en winters? Hier begint de regentijd af te lopen en wordt het dus steeds warmer. Volgens de Ugandezen wordt het echt nog wel veel heter, dus zijn we blij dat we langzaam aan de warmte wennen.
Het gaat goed met ons, het is in het begin echt je weg vinden in deze cultuur en op het project. Nu we allebei lekker aan het werk zijn beginnen we echt te wennen. En ook leren we de mensen nu echt kennen door met ze samen te werken. Het is echt een klein dorp Noah's ark, het bestaat uit een hoofdgebouw waar de baby's, peuters, en schoolkinderen wonen en slapen. Daarnaast heb je de familieunits hier wonen 8 meiden of jongens van 8- 15 jaar, zij hebben een auntie die voor hen zorgt. Er is een kleuterschool, lagere school en een middelbare school met praktijkonderwijs. Een boerderij, waarbij de kinderen les krijgen in het onderhouden en verzorgen van beesten en landerijen. Er is een wasserij, waar elke dag ontzettend hard wordt geboend op alle vieze kleding. De kerk is al bijna klaar, maar nog niet in gebruik. De kerk wordt nog gehouden in een hut in Piet en Pieta's (de oprichters van het project) tuin.Een hele belevenis om zo'n dienst bij te wonen veel zingen en muziek, wel mooi dat iedereen daar zit waar je door de weeks mee samenwerkt. God is overal en ook zeker hier!
We zijn vorige week zaterdag een dagje weggeweest naar Jinja. We zijn gewoon met het lokale vervoer gegaan een echt belevenis. Je kunt prima met 22 mensen in een 15 persoonsbusje :) echt lachen. De bus bleef maar stoppen en mensen inladen.. In Jinja zijn we naar de Nijl gegaan. Bij deze stad ontspringt de Nijl vanaf het Victoriameer. We hebben een kort boottochtje gemaakt op de Nijl, echt prachtig!! Super mooie natuur.. We hebben daar nog lekker op een terrasje gezeten met uitzicht op de Nijl, genieten wat een prachtig land.
Ik ben nu vollop aan het werken in de kliniek en dit is wennen moet ik zeggen. Het gaat er uiteraard anders aan toe als in Nederland maar iedereen is echt super vriendelijk en bereid je dingen te leren. Ik werk in een team van 1 dokter, 2 verpleegkundigen, 2 verloskundigen en 1 laboratoriumonderzoeker. Zij zijn hier 24 uur per dag, 7 dagen per week op Noah's ark. En ook al zijn ze vrij ze komen gewoon als er hulp nodig is, ze moeten echt wel hard werken. Ik help op de spitsuren tussen 8- 18.00 mee. Ik kreeg gelijk de eerste dagen al een hoop verantwoordelijkheid, ze denken ook echt dat je als blanke meer weet en vertrouwen je dan ook alles toe. We hebben door het lang uitlopende regenseizoen echt veel te maken met kinderen en volwassen met malaria. Mensen wachten langer om naar een ziekenhuis te gaan omdat ze het zelf moeten betalen, waardoor je echt heel ernstig zieke kinderen en volwassenen binnen krijgt. Echt wel heel schrijnend om te zien dat je in NL gewoon naar een ziekenhuis komt, gratis. Er zijn hier ook mensen die het echt niet kunnen betalen, die belanden in een ziekenhuis van de regering. Dat schijnt zo slecht te zijn dat mensen echt overlijden zonder dat dit nodig is, ik hoop daar nog wel een keer een kijkje te nemen om het echt te zien. Ik heb door de vele zieke kids wel heel snel infusen leren prikken bij baby's en dat is echt niet makkelijk. Ten eerste omdat de kinderen donker zijn :) , maar ook omdat ze vaak erg ziek zijn en uitgedroogt. Zo leer ik dingen van de oegandese verpleegkundigen, maar binnenkort ga ik hen lesgeven. Ze willen dan iets meer weten over hoe om te gaan met acute situaties zoals reanimaties bij volwassen en kinderen. Ik vind dat zeker leuk om te doen, maar ook wel spannend want het engels spreken is nog best pittig. Het werk is erg afwisselend gisteren zou de inspectie komen en dat wisten we die middag daarvoor pas. Dus iedereen kreeg een schrobber + dweil in de kliniek en daar gingen we met het hele team poetsen. Ook Erik was aan het schrobben gezet, boven en onder de patienten langs, echt super maf. En ondertussen werden er ook hier en daar infusen geprikt en medicatie gespoten. Om 20.30 's avonds waren we dan uiteindelijk klaar en zag alles er spik en span uit.
Vanmiddag zijn we met z'n drieën Erik, Elske ( andere NL vrijwilliger) naar Mukono geweest om te gaan zwemmen. Lekker op de brommer, eerst onderhandelen over de prijs, speciaal voor ons een muzungu's (blanken)prijs. Er werd ons verteld dat daar een zwembad was bij een hotel. Nu ja dat was er inderdaad, en laten we nou de enige bezoekers van het zwembad zijn. Dus voor de ogen van +/- 10 afrikanen zijn we toen toch maar even gaan zwemmen, want we hadden al betaald. Maar heel gemakkelijk voelde dat nu ook weer niet, zeker niet toen er een heleboel afrikanen om het zwembad kwamen zitten om daar een hapje te eten. We waren een echt bezienswaardigheid, we zijn toen maar snel vertrokken en hebben een hapje gegeten in een 'restaurantje' in mukono. Dat was niet echt een daverend succes want het eten was niet heel lekker, het vet droop er vanaf. We hebben op de terug weg vlakbij Noah's ark nog een rolleggs (= pannekoek; met ei, tomaat en ui) gegeten, die zijn echt heerlijk. Het was een echt dagje Afrika, we hebben echt genoten en gelachen.
Het gaat goed met ons, het is in het begin echt je weg vinden in deze cultuur en op het project. Nu we allebei lekker aan het werk zijn beginnen we echt te wennen. En ook leren we de mensen nu echt kennen door met ze samen te werken. Het is echt een klein dorp Noah's ark, het bestaat uit een hoofdgebouw waar de baby's, peuters, en schoolkinderen wonen en slapen. Daarnaast heb je de familieunits hier wonen 8 meiden of jongens van 8- 15 jaar, zij hebben een auntie die voor hen zorgt. Er is een kleuterschool, lagere school en een middelbare school met praktijkonderwijs. Een boerderij, waarbij de kinderen les krijgen in het onderhouden en verzorgen van beesten en landerijen. Er is een wasserij, waar elke dag ontzettend hard wordt geboend op alle vieze kleding. De kerk is al bijna klaar, maar nog niet in gebruik. De kerk wordt nog gehouden in een hut in Piet en Pieta's (de oprichters van het project) tuin.Een hele belevenis om zo'n dienst bij te wonen veel zingen en muziek, wel mooi dat iedereen daar zit waar je door de weeks mee samenwerkt. God is overal en ook zeker hier!
We zijn vorige week zaterdag een dagje weggeweest naar Jinja. We zijn gewoon met het lokale vervoer gegaan een echt belevenis. Je kunt prima met 22 mensen in een 15 persoonsbusje :) echt lachen. De bus bleef maar stoppen en mensen inladen.. In Jinja zijn we naar de Nijl gegaan. Bij deze stad ontspringt de Nijl vanaf het Victoriameer. We hebben een kort boottochtje gemaakt op de Nijl, echt prachtig!! Super mooie natuur.. We hebben daar nog lekker op een terrasje gezeten met uitzicht op de Nijl, genieten wat een prachtig land.
Ik ben nu vollop aan het werken in de kliniek en dit is wennen moet ik zeggen. Het gaat er uiteraard anders aan toe als in Nederland maar iedereen is echt super vriendelijk en bereid je dingen te leren. Ik werk in een team van 1 dokter, 2 verpleegkundigen, 2 verloskundigen en 1 laboratoriumonderzoeker. Zij zijn hier 24 uur per dag, 7 dagen per week op Noah's ark. En ook al zijn ze vrij ze komen gewoon als er hulp nodig is, ze moeten echt wel hard werken. Ik help op de spitsuren tussen 8- 18.00 mee. Ik kreeg gelijk de eerste dagen al een hoop verantwoordelijkheid, ze denken ook echt dat je als blanke meer weet en vertrouwen je dan ook alles toe. We hebben door het lang uitlopende regenseizoen echt veel te maken met kinderen en volwassen met malaria. Mensen wachten langer om naar een ziekenhuis te gaan omdat ze het zelf moeten betalen, waardoor je echt heel ernstig zieke kinderen en volwassenen binnen krijgt. Echt wel heel schrijnend om te zien dat je in NL gewoon naar een ziekenhuis komt, gratis. Er zijn hier ook mensen die het echt niet kunnen betalen, die belanden in een ziekenhuis van de regering. Dat schijnt zo slecht te zijn dat mensen echt overlijden zonder dat dit nodig is, ik hoop daar nog wel een keer een kijkje te nemen om het echt te zien. Ik heb door de vele zieke kids wel heel snel infusen leren prikken bij baby's en dat is echt niet makkelijk. Ten eerste omdat de kinderen donker zijn :) , maar ook omdat ze vaak erg ziek zijn en uitgedroogt. Zo leer ik dingen van de oegandese verpleegkundigen, maar binnenkort ga ik hen lesgeven. Ze willen dan iets meer weten over hoe om te gaan met acute situaties zoals reanimaties bij volwassen en kinderen. Ik vind dat zeker leuk om te doen, maar ook wel spannend want het engels spreken is nog best pittig. Het werk is erg afwisselend gisteren zou de inspectie komen en dat wisten we die middag daarvoor pas. Dus iedereen kreeg een schrobber + dweil in de kliniek en daar gingen we met het hele team poetsen. Ook Erik was aan het schrobben gezet, boven en onder de patienten langs, echt super maf. En ondertussen werden er ook hier en daar infusen geprikt en medicatie gespoten. Om 20.30 's avonds waren we dan uiteindelijk klaar en zag alles er spik en span uit.
Vanmiddag zijn we met z'n drieën Erik, Elske ( andere NL vrijwilliger) naar Mukono geweest om te gaan zwemmen. Lekker op de brommer, eerst onderhandelen over de prijs, speciaal voor ons een muzungu's (blanken)prijs. Er werd ons verteld dat daar een zwembad was bij een hotel. Nu ja dat was er inderdaad, en laten we nou de enige bezoekers van het zwembad zijn. Dus voor de ogen van +/- 10 afrikanen zijn we toen toch maar even gaan zwemmen, want we hadden al betaald. Maar heel gemakkelijk voelde dat nu ook weer niet, zeker niet toen er een heleboel afrikanen om het zwembad kwamen zitten om daar een hapje te eten. We waren een echt bezienswaardigheid, we zijn toen maar snel vertrokken en hebben een hapje gegeten in een 'restaurantje' in mukono. Dat was niet echt een daverend succes want het eten was niet heel lekker, het vet droop er vanaf. We hebben op de terug weg vlakbij Noah's ark nog een rolleggs (= pannekoek; met ei, tomaat en ui) gegeten, die zijn echt heerlijk. Het was een echt dagje Afrika, we hebben echt genoten en gelachen.
-
18 November 2012 - 13:10
Ronald En Pieternel:
Ha Erik en Elize,
Super leuk om jullie verhalen te lezen! Fijn dat jullie al gewend raken en zo te horen heb je er genoeg te doen! Dat infuus prikken bij die donkere baby's lijkt me zeker niet makkelijk...succes Elize! Kun je straks op de SEH in Nl nog profijt van hebben!
Jullie verhalen zijn ook zo herkenbaar...we zien jullie in gedachten daar gaan op zo'n boda boda naar de stad! Geniaal! Geniet er daar van en succes met het werk!
Groetjes,
-
18 November 2012 - 21:01
Marianne:
mooi verhaal van jullie belevenissen.
Trots op jullie!
Veel succes verder met jullie werk daar.
groetjes van kay en allison
erik en marianne -
19 November 2012 - 20:22
Jan:
Hallo Elize en Erik,
Wat een gaaf verhaal zeg, het klinkt allemaal super en ook zo bekend. Ik heb respect voor jullie, hier word het steeds kouder en het werk gaat gewoon zijn gangetje.
Nou ik ben benieuwd naar je nieuwe verhaal,
Groetjes Jan (SEH) en veel plezier,
en geniet daar mzungu -
20 November 2012 - 11:16
Ellen En Dirk:
Hoi Erik en Elize,
Leuk om alles zo te lezen en de foto's zijn ook echt mooi/grappig!!!
Geniet er verder van!!
Groetjes,
Ellen en Dirk -
20 November 2012 - 14:38
Henny De Keijzer:
Hallo Erik en Elize
Weer leuk om jullie verslag te lezen en foto's te kijken. De natuur ziet er echt schitterend uit. Zo te lezen is er ontzettend veel werk te doen. Sterkte dus, ook als het warmer wordt.
een fijne tijd verder en veel zegen op jullie werk.
Groetjes, Henny -
20 November 2012 - 18:04
Annedien En Gerben:
Ga zo door :)
Leuk om op de hoogte te blijven.
Groet,
Gerben en Annedien -
20 November 2012 - 18:04
Annedien En Gerben:
Ga zo door :)
Leuk om op de hoogte te blijven.
Groet,
Gerben en Annedien -
20 November 2012 - 18:04
Annedien En Gerben:
Ga zo door :)
Leuk om op de hoogte te blijven.
Groet,
Gerben en Annedien -
20 November 2012 - 18:04
Annedien En Gerben:
Ga zo door :)
Leuk om op de hoogte te blijven.
Groet,
Gerben en Annedien -
20 November 2012 - 18:04
Annedien En Gerben:
Ga zo door :)
Leuk om op de hoogte te blijven.
Groet,
Gerben en Annedien -
22 November 2012 - 17:16
Teun En Hendrina:
Hey Erik en Elize!
Leuk om jullie blog te lezen! Jullie vermaken je wel! Krijgen jullie de problemen met Congo nog mee? hier gaat alles goed hoor! Iedereen had trouwens zijn nummer gekregen met de berg training.. Wad weer mooi mee genomen.. kun je daar nog een beetje klussen Erik? Al met die AK geschoten?;-) doen jullie rustig aan? Gods zegen en de groeten van Teun en Hendrina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
